– डा. राजेन्द्र कोजु
आमा
शब्दै काफी छ
मन लाई तरंगीत बनाउन
पुलंकित हुन
स्नेहमयी बनाउन
शान्त पार्न
आमा
सम्झे पुग्छ
आफैमा हराउन
हौसला जगाउन
मिहेनत गर्न
< ...
– डा. राजेन्द्र कोजु
आमा
शब्दै काफी छ
मन लाई तरंगीत बनाउन
पुलंकित हुन
स्नेहमयी बनाउन
शान्त पार्न
आमा
सम्झे पुग्छ
आफैमा हराउन
हौसला जगाउन
मिहेनत गर्न
< ...
प्रेमको परिभाषा बोकेर
लजालु छन् तिम्रा आँखा
अनुहारमा छाएको लाली
मनको भावना लुकाएर
छरपस्ट चिन्तामा डुबेको देखिँदै छ
परेलीमा मुस्कान भर्दै
बाँधेर राखेको मन
भिड ...
मान्छेभित्रका मनमुटावहरु हटाउन पनिजानेको छु
भावावेशमागतिमानहुनेलाई बचनले हानेको छु !
एक्लो स्वास हुनेगर्छ कविकाकथामा उ छिछरो हुँदा
जबसम्मविचार आधारित हुँदैन उसलाई तानेको छु !
  ...
– श्याम गैरे
ऊ कहिल्यै भोको बस्नु परेन,
जुन कुनै यात्रामा पनि ।
बनेनन् कुनै निराश जात्रा र उत्सवहरु उसका ।
कहिल्यै अनुभव भएन एकान्तको उसलाई,
गाउँ देखि शहर,
खेतका नहरहरु देखि आफ्ना रहरहर ...
म मौन छु !
मौनता पनि एउटा गहिरो गफ हो
म तिम्रो चित्र कोर्दै
सुन्दर शब्द
शब्दकोषमा खोज्दै कुरा गरिरहेको छु ।
तिमीलाई यतिबेला कस्तो छ ?
माफ गर गौशाला २६
सबै मौन छन्
अनि मुख टालिएका
< ...
आजकाल चिठीको जमाना हरायो
तैपनि किन हो कुन्नि
चिठीमै मुटु पोको पारेर
पठाऊँ–पठाऊँ लाग्छ
कोरेर प्रेमका भावनाहरू
भरेर मनका अनेक चाहनाहरू र
अनगिन्ती बहानाहरू
स्कुले जीवनका ...
चैतन्यस्वरुप आत्मा सायद हामीभित्रको बिजब्रह्म होनि त्यही,
ब्रह्माण्डीय ध्वनी र चालको अनुभुति गराउंछ स्थुल शरीरमा रही,
आदेश दिन्छ त्यसैले मनलाई यो चाहिं कर्म गर् वा नगर् है भनि,
सत्कर्म या कुकर्म ...
देशमा पानीका हजारौँ मुहानहरू छन् तर
देशको राजधानीमा
धारामा पानी आउँदैन
पानीको नाउँमा
महिनैपिच्छे महङ्गो बिल आउँछ
उता गाउँमा
एक गाग्रो पिउने पानीको लागि
आफ्नै पसिनाको
ए ...
मानिस गाना पैसाको सुन्छ,
मानिस आशा पैसाको बुन्छ
पैसाको पछि दौडन्छ मान्छे
पैसाको नदीपौडन्छ मान्छे
पैसानहुँदा हुन्छ निराशा
भत्किन्छ सारा जीवनआशा
पैसा छ थुप्रो खुशीविधाता
पै ...
जिन्दगी तिमी
शमसान घाटको फूल हौउ
कुनै पनि बेला झर्न सक्छौ
त्यसैले त जिन्दगी
घाम होस कि तुषारो
तिमी फूलीरहनु
तिमी मुस्कुराइ रहनु ।
जिन्दगी तिमी निराश नहुनु
चट्टान ...
जसबहादुर सुनुवार
कुनै शासक होइनन्
कुनै नेता पनि होइनन्
कुनै ”महान“ मान्छे पनि होइनन्
साउदी अरबमा काम गर्दागर्दै मरेको
एउटा साधारण नेपाली
कवितामा लेख्नै पर्ने नाम पनि होइन
...
फुरुरु फुरुरु हिउँ प¥यो हिमाल झनै अग्लिन्छ
तरुनी मनको रहर मनैमा जम्छ पग्लिन्छ
जाडोले ज्यान काम्दैछ भेडीगोठ सार्ने बेला भो
पिरती लाउनै पाइएन दैबको कस्तो खेला हो
चौरीको बथान धपाउ ...